7e week Zweden

Zondag 8 Juli. 11 mijl Het weer; “Bloedheet”

We hebben Bob en Willy uitgezwaaid die hadden de behoefte om naar huis te gaan.Wij hadden andere plannen. Eerst naar de vuilwatertank afzuiging daarna naar het Vättern meer door naar Vadstana. Daar is een groot vesting bolwerk die is gemaakt om de Denen van zich af te slaan. Het is gemaakt in de middeleeuwen. 

We hebben een bezoek gebracht hieraan en we waren onder indruk van dit immense gebouw. Ook de video die daar werd vertoond gaf aan dat het nu bestaande gebouw een andere invulling heeft maar het alles is nog in originele stijl en word zo behouden. S'avonds nog op een bankje gezeten aan het meer in de hoop op een mooie zonsondergang. Maar helaas de wolken trokken de hemel dicht en we zijn ook maar naar bed gegaan.

-->

maandag 9 juli 18,5 mijl

We besloten een mooie ankerplaats op te zoeken echter de wind dwong ons iets lager van het meer dan van het noorden. Maar het werd een zeer mooie plek. Onderweg er naar toe begon de diepte meter raar te doen steeds dezelfde diepte werd weergeven en op een gegeven moment alleen maar

-- -- -- . Heb alles gereset het was duidelijk dieper als 100 meter meet hij het niet meer buiten zijn bereik. Diep zat. Dichter aan de kust begon hij weer getallen weer te geven.

Eenmaal aangekomen op de ankerplek was hij nog mooier dan ik had verwacht. Het water was glashelder liet een witte wasknijper vallen die zagen we op de bodem van 6,5 meter diep liggen.

Later vertelde een zweed ons dat het water zo zuiver is dat kan je drinken.

S'avonds hebben we de Cobb aangezet en heerlijk gesmuld en ik heb gezwommen.

Dinsdag 10 juli

Michiel is jarig en hebben s'morgens met hem gebeld.

Richting Hjo daar willen we een auto huren en even het binnenland in. Echter de wind viel weg het zou vier uur duren voor we in Hjo waren en dat op de motor dat we besloten naar weer naar het Gõta kanal te varen eerst naar het plaatsje Karlsberg. Helaas was er geen plek meer bij het service punt van het Göta kanal. Dus om de hoek tegen over een restaurant en skate baan.

Woensdag 11 juli

De volgende ochtend was er een mooi plekje vrij bij het service punt en zijn daar gaan liggen. Boodschappen gedaan en gekeken naar bijzonderheden.

Donderdag 12 juli.

We gaan verder eerst de vuilwatertank leeg en de watertanks gevuld. We voeren over verschillende meertjes en wateren en naast de geul moest je niet komen want de rotsen zaten soms vlak onderwater. En bereikten wij het plaatsje Forsvik. Er was nog een plekje vrij in de sluis maar deze sluis was uit de rotsen gehakt met de nodig uitstekende stenen. Dat zagen wij niet zitten en besloten te wachten. Lida liep nog even naar het winkeltje en kocht daar een steen met het hoogste punt Göta kanal ingegraveerd. Eenmaal in de sluis bleek deze toch wel smal en ruw te zijn.

Na de sluis stukje kanaal het was sprookjes achtig zo mooi. Eenmaal op de Vatten aangekomen zochten we een plekje voor de nacht en Lida wilde de ondergaande/ opgaande zon fotograveren.

restanten zijn er nog van tijdens de aanleg van het Gota kanal

Vrijdag 13 juli

Lida was vroeg uit de veren 20 voor vier.

foto volgt

In de loop van de dag hebben we het anker gelicht en zijn naar de andere kant van het meer gevaren voor een mooi ankerplekje. Het was weer heel heet en een dekbed overtrek diende als zonnen tent.

Tegen de avond de Cobb aangezet en genoten van een zwoele avond met lekker eten. Als sluitstuk een mooie zonsondergang. De rode gloed aan de horizon schoof heel langzaam naar het oosten waar de zon weer opkwam. Slechte nacht gehad er was weer eens een vlieg die niet te doden was.

Zaterdag 14 juli.

In de ochtend vertrokken en tot mijn verbazing zag ik een hertje zwemmen. Foto.

En zo kwamen we bij de eerste sluis en we beseften ons dat de terug reis was begonnen. De dame die de sluis bediende, met de hand, wees mij erop dat in Zweden wel gebruikelijk is als het rode licht gedoofd is en groen verschijnt dan pas door varen. Oké.

Eenmaal door dit smalle kanaaltje kwamen wij weer prachtige plaatjes tegen. Wat een mooie natuurschoon. Een aantal bruggen schoven opzij voor ons heel bijzonder. Uiteindelijk kwamen we aan in Töreboda. Waar een rommelmarkt was lida is wezen kijken kwam snel terug, had nog nooit zoveel roest bij elkaar gezien.

Ze zag drie geweitjes liggen mooi voor haar macrame daar wilden ze 200 kr voor hebben waarop lida zei, Don't let me laugh. Lida ze kunnen wel denken die buitenlander kan je wel voor de gek houden dus niet.

Zondag 15 juli

Vol goede moed verlieten wij onze havenplaats en langzaam schoof de Enya door het natuurschoon.

Al vrij snel diende de eerste rij sluizen zich aan dit wordt een dag met veel sluizen.

Het eerste rijtje van drie ging goed was wel even wennen nu naar beneden maar het ging goed.

Op naar het tweede rijtje sluizen.

Het ging helemaal mis, we lagen goed en wel in de sluis en ik was aan boord Lida op de wal gebleven om de landvasten later mee te nemen. We zakten en zakten de dieptemeter ging te keer maar dat is normaal. Uiteindelijk gaf hij 1,1 meter aan. 

De andere deuren gingen open en wilde weg varen maar het roer zat vast en zag tot mijn schrik de Enya helemaal scheef liggen. We lagen op de bodem van de sluis. Kreeg toen pas door de ernst van de situatie. De sluis bediende ook en zetten rap een schuif open die zich in de sluisdeur bevondt de de openstaande deur dicht. Het water wat daar uitkwam spoot met geweld de achter in de kuip en kajuit waar ook mijn iphone hing en Lida haar dure foto kamera. 

Een tel later was de klep weer bijna dicht en ging de Enya langzaam omhoog. 

 Een motorboot voor ons kon er wel uit maar een ander zeiljacht voor ons lag niet die lag ook helemaal scheef. Eenmaal omhoog door naar de andere sluis en daarna naar een steiger waar de schade formulieren werden ingevuld en getekend. Inmiddels was er versterking gekomen van de organisatie en boden hun excuses aan. 

Vlot weer los gegooid want de volgende sluizen wachten op ons. De grap was er een beetje van af deze dag. We hebben in Slotorp aangelegd en gingen uiteten.