 |
| onder voorbehoud verkocht
Op tweede Pinksterdag hadden we belangstellende, voor het weekend zijn ze nog een keer geweest met hun makelaar. Vandaag gingen ze akkoord met onze prijs.
Nu moeten ze hun huis nog verkopen daar hebben ze 4 maand de tijd voor komt er in tussen tijds een hoger bod dan gaan we weer in gesprek.
|
het huis Echten 12 te Zuidlaren ondervoorbehoud verkocht
er even tussen uit deel 2
We zijn Amsterdam verder niet in geweest we hadden niet de behoefte aan drukte.
Wel is even mijn neef Albert en zijn vrouw Yvonne aan boord geweest even bijkletsen.
Na Amsterdam zijn we vertrokken naar Enkhuizen en lieten daar het anker wederom zakken.
Het was drukker als de eerste keer dat wij er lagen.
Na een rustige nacht vertrokken richting Kornwerderzand. Het was een zeer mooie tocht al draaide de wind in tijd vlugger naar het noorden dan wij hadden gewild.
Onderweg kwamen we veel wedstrijd velden tegen en we genoten hiervan dat de jeugd hier zoveel plezier aan beleefden.
Naast de sluizencomplex van Kornwerderzand zocht het anker de bodem op het was prachtig weer en we besloten te blijven liggen al had ik zo mijn twijfels. De wind zou draaien naar het zuid oosten dat betekende dat wij niet meer beschut lagen. Het zou niet hard gaan waaien.
Echter de wind draaide s'nachts naar het zuidoosten zoals voorspelt en werd het een zeer knobbelig stuk water gevolg ik kon niet meer slapen wat meer ketting lengte gegeven maar ook daar werdt ik niet rustig van.
Om half acht Lida uit bed gehaald wilde om acht uur voor de sluis liggen i.v.m. het tij. We waren niet de enige. Na de schutting even aangelegd bak koffie wat gegeten en op weg naar Vlieland. Het werd een prachtige tocht wat hebben we genoten.
Op vlieland was plek zat dat hadden vooraf op de website al even bekeken. Eenmaal aangekomen hadden we direct contact met diegene die naast ons lag. Het werd gezellig.
Later zijn op de fiets gesprongen en naar Lida haar familie gegaan om het geleende boek terug te brengen. We werden hartelijk onthaald en maakten heerlijke hapjes voor ons klaar. Het werd een gezellig weerzien.
De volgende dagen rondgewandeld en gefietst. Maar het weer sloeg om. Harde wind regenbuien etc.
Woensdag zijn we naar een kaas makerij geweest. Hebben we zelf kaas gemaakt. En veel is ons verteld hoe de kaas wordt gemaakt. Leuke ochtend.
S'avonds heerlijk uit eten geweest.
Donderdag vertrokken de wind was stevig aanwezig toch maar vertrokken tussen de eilanden was de golfslag heftig. Maar Lida stuurde de Enya netjes langs de betonning.
De tocht ging snel alleen op de genua gevaren.
Eenmaal in Harlingen moesten we wachten voor de sluis. De jachtsluis lichten sprongen op rood/groen aha riep we kunnen zo. Echter een moment later weer alleen rood. Hoor ik op de marifoon zeggen van de sluis naar de Urker visser krijg geen contact met dat zeiljacht. Ik riep hun op en zei; ik hoor alles hoor sta aldoor standbij. De sluiswachter zei dat ik mij niet had gemeld en daarom laat ik U er niet door en bovendien weet ik uw diepgang niet. Ik was verbaast en beantwoorde; hier de Enya wil graag geschut worden de diepgang is 1, 50 meter. We konden aansluiten achter de visser in de sluis.
Heb mij maar stil gehouden en dit verhaal op facebook gezet. De bijval was enorm.
Daarna door gevaren naar Leeuwarden. Mooi plekje opgezocht en Sofie kon even op de wal.
Volgende dag door gevaren er stond een stevige oosten wind. Eenmaal bij Birdaard kregen we de Enya met moeite onder controle. Ze waren aan het spuien en stroom dreef ons door Birdaard naar de volgende brug. De brugwachter wachtte op nog een boot en wij waren al bijna bij de volgende brug. De harde wind en stroom speelde ons partner. Bijna een aanvaring met een ander jacht. Kon de Enya met moeite bijdraaien de brugwachter begon te schelden op ons dat wij op moesten schieten heb hem verteld dat wij geen auto hebben die je stil kunt zetten.
Daarna door gevaren naar Dokkum daar even een hapje gegeten en door gevaren naar onze haven.
Het waren drie weken hadden we wel even nodig even er tussen uit.
Plots aan het eind van de drie weken kwam er belangstelling voor de woning in Zuidlaren we hopen er het beste van kunnen we toch nog naar Noorwegen?
Wel is even mijn neef Albert en zijn vrouw Yvonne aan boord geweest even bijkletsen.
Na Amsterdam zijn we vertrokken naar Enkhuizen en lieten daar het anker wederom zakken.
Het was drukker als de eerste keer dat wij er lagen.
 |
| rechts achter de pijpen van de Kalkovens |
Onderweg kwamen we veel wedstrijd velden tegen en we genoten hiervan dat de jeugd hier zoveel plezier aan beleefden.
Naast de sluizencomplex van Kornwerderzand zocht het anker de bodem op het was prachtig weer en we besloten te blijven liggen al had ik zo mijn twijfels. De wind zou draaien naar het zuid oosten dat betekende dat wij niet meer beschut lagen. Het zou niet hard gaan waaien.
Echter de wind draaide s'nachts naar het zuidoosten zoals voorspelt en werd het een zeer knobbelig stuk water gevolg ik kon niet meer slapen wat meer ketting lengte gegeven maar ook daar werdt ik niet rustig van.
Om half acht Lida uit bed gehaald wilde om acht uur voor de sluis liggen i.v.m. het tij. We waren niet de enige. Na de schutting even aangelegd bak koffie wat gegeten en op weg naar Vlieland. Het werd een prachtige tocht wat hebben we genoten.
Op vlieland was plek zat dat hadden vooraf op de website al even bekeken. Eenmaal aangekomen hadden we direct contact met diegene die naast ons lag. Het werd gezellig.
Later zijn op de fiets gesprongen en naar Lida haar familie gegaan om het geleende boek terug te brengen. We werden hartelijk onthaald en maakten heerlijke hapjes voor ons klaar. Het werd een gezellig weerzien.
De volgende dagen rondgewandeld en gefietst. Maar het weer sloeg om. Harde wind regenbuien etc.
Woensdag zijn we naar een kaas makerij geweest. Hebben we zelf kaas gemaakt. En veel is ons verteld hoe de kaas wordt gemaakt. Leuke ochtend.
S'avonds heerlijk uit eten geweest.
Donderdag vertrokken de wind was stevig aanwezig toch maar vertrokken tussen de eilanden was de golfslag heftig. Maar Lida stuurde de Enya netjes langs de betonning.
De tocht ging snel alleen op de genua gevaren.
Eenmaal in Harlingen moesten we wachten voor de sluis. De jachtsluis lichten sprongen op rood/groen aha riep we kunnen zo. Echter een moment later weer alleen rood. Hoor ik op de marifoon zeggen van de sluis naar de Urker visser krijg geen contact met dat zeiljacht. Ik riep hun op en zei; ik hoor alles hoor sta aldoor standbij. De sluiswachter zei dat ik mij niet had gemeld en daarom laat ik U er niet door en bovendien weet ik uw diepgang niet. Ik was verbaast en beantwoorde; hier de Enya wil graag geschut worden de diepgang is 1, 50 meter. We konden aansluiten achter de visser in de sluis.
Heb mij maar stil gehouden en dit verhaal op facebook gezet. De bijval was enorm.
Daarna door gevaren naar Leeuwarden. Mooi plekje opgezocht en Sofie kon even op de wal.
Volgende dag door gevaren er stond een stevige oosten wind. Eenmaal bij Birdaard kregen we de Enya met moeite onder controle. Ze waren aan het spuien en stroom dreef ons door Birdaard naar de volgende brug. De brugwachter wachtte op nog een boot en wij waren al bijna bij de volgende brug. De harde wind en stroom speelde ons partner. Bijna een aanvaring met een ander jacht. Kon de Enya met moeite bijdraaien de brugwachter begon te schelden op ons dat wij op moesten schieten heb hem verteld dat wij geen auto hebben die je stil kunt zetten.
Daarna door gevaren naar Dokkum daar even een hapje gegeten en door gevaren naar onze haven.
Het waren drie weken hadden we wel even nodig even er tussen uit.
Plots aan het eind van de drie weken kwam er belangstelling voor de woning in Zuidlaren we hopen er het beste van kunnen we toch nog naar Noorwegen?
Abonneren op:
Posts (Atom)