Driemaal scheepsrecht

 De weersvooruitzichten waren goed dus gingen we als nog voor de Waddeneilanden. Zaterdag boodschappen gedaan en naar de Enya alles weg gestouwd. Zondag 6 september vertrokken en we zijn in een keer naar Harlingen gevaren. Bij de sluis bij Dokkumer nw. Zeilen bleek dat de sluisdeuren niet allemaal open gingen dus moesten we rustig met behulp van de sluiswachter door een sluisdeur uitvaren. Verder hadden we onderweg geen probleem en de tocht verliep voorspoedig.  Maandag 7 september  na de middag naar Vlieland gevaren na een heerlijke zeiltocht kwamen aan het eind van middag aan. Er was ruimte zat dus konden we een mooi plekje uitkiezen. De wind was, zoals verwacht flink aangetrokken maar met hulp kwamen we mooi aan de steiger te liggen.

,

De weersverwachting voor dinsdag en woensdag waren minder goed. En dus moest de regenkleding weer aan het werk. Dinsdagmiddag hebben we de familie van Lida opgezocht en we kregen een warm welkom. De laatste familie nieuwtjes werden uitgewisseld en kregen een heerlijke maaltijd voor geschoteld. Woensdag regende het hard dus was het binnen blijven. Donderdag met mooi weer windstil een begrafenis gezien alles op weg naar de begraafplaats was ontruimd dus terrassen opgeruimd reclame borden alles was verwijderd. Vlielandse vlaggen hingen uit en een enkeling met een zwarte rouw strook ernaast. De stoet loopt met voor op onder begeleiding de politie dan de kist en naasten en normaal zonder Corona Virus lopen er ook vele eilanders mee. Het was toch een indrukwekkend geheel. Een mooie traditie hoop dat altijd zo blijft.  S’avonds nog een strandwandeling gemaakt.


Drieteenstrandloper op zoek naar voedsel

We hebben s’avonds besloten vrijdag om naar Terschelling te gaan. Deze overtocht verliep ook voorspoedig. Door het schuitengat waren we binnen een uurtje in Terschelling aankomen.Terschelling is een groter eiland dan Vlieland en dus rijden er heel veel auto’s camper vrachtwagens wat afbreuk doet aan het eiland gevoel. We hebben voor de vrijdagmiddag en zaterdag fietsen gehuurd en hebben zo meer van het eiland gezien als met de benenwagen. Nu fietsen we thuis op elektrische fietsen. Ik dacht is hier niet nodig dus gewone fietsen gehuurd. Dat werd flink doortrappen 😰. We hebben vouwfietsen aan boord maar we willen ook deze maar in een elektrische uitvoering.
 S’avonds na het eten nog een strand wandeling gemaakt en zagen we een dode zeehond liggen een meeuw zat eraan te peuzelen.

     
De een z’n dood......

Zondag 13 september hebben we besloten niet uit te varen er stond een stevig wkr. 6 en velen met ons bleven liggen immers alle tijd leve het pensioen. Dus gewandeld op het strand en gekeken o.a. naar Sky surfers



Uitzicht op het dorp en jachthaven 

De vuurtoren de Brandaris

Lida vertelde mij dat de Groene Draeck ook aanwezig was. Hij ligt vooraan in de jachthaven. Vond het vreemd wat moet het koningshuis nu hier met de Groene Draeck terwijl Prinsjesdag aanstaande was. Ik maar kijken en zoeken naar die platbodem en de bijbehorende mast. Zag helemaal niets van dat alles. Vroeg waar ligt ze dan, nou hier.
 
Tja....grmmmf 

Maandag 14 september hadden we het plan opgevat om met een paard en wagen mee te gaan. Wij konden helaas het paard en wagen niet vinden. Besloten elektrische fietsen te huren. Wat hebben we genoten. Boerenwinkels bezocht en een Glas en keramiek atelier maar de eigenaar was niet enthousiast met ons bezoek toen Lida enthousiast over haar werken met glas en keramiek vertelde zijn toen maar snel weer vertrokken. Bijna het gehele eiland afgefietst prachtig was het.
Vandaag dinsdag 15 september vertrokken uit Terschelling een uur voor laag water. Er stond meer wind in mijn neusgaten dan op het water dus de motor moest aan het werk. De jongens van de machinekamer moed ingesproken en we vertrokken om 13.30 uur. Vooraf nog even met de buurman gesproken kwam uit Urk en was nu havenmeester voorheen visser. Ook over het puls vissen gehad kreeg toch nu een ander beeld hiervan. Verder over het wel en wee van de visser in het algemeen en hij eindigde het gesprek met, het zijn net boeren er is altijd wat te klagen. De tocht over het wad was weer fantastisch vele zeehonden gezien en wat een rust. 


Onderweg besloten we het IJsselmeer op te zoeken dus bij Harlingen naar stuurboord. Hier hadden we de stroom tegen maar de motor deed zijn werk. Vlot door de sluizen bij Kornwerderzand in de sluis bijna altijd een leuk gesprek met lotgenoten zo ook deze keer.  Om 19.00 uur  even naast de sluis een prachtige ankerplaats en het anker zocht hier ook snel de bodem op. Kon niet wachten en dook zelf ook snel het water in heerlijk was  dit ik was er wel aan toe want het was weer een mooie maar warme dag. Waren ook mensen die zwommen in de haven van Terschelling dat trok mij niet zo je heb geen idee wat daar in gespoeld wordt.🤔
Woensdag 16 september zijn we na een rumoerige winderige nacht vertrokken naar Lemmer. De wind dacht, s’nachts lekker slapen achter het anker dacht het niet. Dus was ik drie keer in de nacht te vinden op het dek ankerketting en ligging controleren nog extra lengte ketting erbij. Maar goed de zon scheen bij het wakker worden weer volop dat maakt een hoop goed. Anker van de bodem getild hij zat goed vast we moesten er even overheen varen voordat hij los kwam. Zeilen gehesen en de Enya had er zin aan ging als de brandweer.  Onderweg nog verstekelingen aan boord.

Een hele zwerm hadden we aan boord

Later verdwenen ze weer. Eenmaal voorbij Stavoren gingen we oostwaarts en hadden we een halve wind en de Enya liep als de brandweer. Bij aankomst voor Lemmer probeerde Sofie nog van boord te springen, ze zat niet vast, maar een flink draai aan het stuurwiel naar stuurboord zag ze de walkant verdwijnen te ver weg om te springen. Lida had het niet door en dacht verrek wat doet hij nou, wilde net vast maken. Daarna geschut in de pleziervaart onvriendelijke sluis, stootwillen overboord hangen heeft nauwelijks zin zo laag zit de aanmeer balk. Aangemeerd bij onze vaste gast haven in Lemmer, “Lemmer Binnen”. De avond viel na een mooie zeildag.
Donderdag 17 september dagje Lemmer Lida mooie trui en nieuwe bootschoenen gekocht. Lekker geluncht. Sofie is weer in het water gevallen weet weer wat niet kan.
Vrijdag 18 september 
Lida eerst naar de kapper kwam ontevreden terug. Kunnen niet knippen zei ze mopperend. Daarna de weerberichten bekeken, buienradar zette mij op het verkeerde been. Wkr. 2 a 3 had geen zin al motorrend het IJsselmeer over te varen dan maar binnendoor. Vanuit Lemmer wilden we nog naar Medemblik maar vanwege de uitbraak van het COVID virus in Noord-Holland durfden we dit niet aan. Waren twee uurtjes onderweg zegt Lida tegen mij hoezo geen wind ☹️. Hadden mooi met deze wind naar naar Makkum kunnen zeilen. Heb buienradar verwijderd van mijn favorieten  lijstje. Drie spoorbruggen kwamen we na enig oponthoud toch vlot door. Voor Leeuwarden kwamen we stil te liggen. Spertijd. Het was inmiddels 18.15 uur maar even via de marifoon een oproep gedaan en gevraagd of ze ons ook vergeten waren. Kreeg als antwoord nieuwe uren regeling. De “Slauerhoff brug" gaat om 18,20 uur de rest om 18.30 open. Hu riep ik. De brug ging omhoog en vervolgens de voor de volgende brug moesten we 10 minuten wachten. Gemopper via de marifoon wie heeft dit bedacht we drijven tegen elkaar aan we zijn geen auto’s affin de brugwachters werden ook pissig we moesten maar een vaar bewijs gaan halen. Eindelijk ging de tweede brug “Hermesbrug”, open kon iedereen door. Bij de derde brug “Verlaatsbrug” ging weer bijna mis de brugwachter dreigde de brug weer dicht te doen. Fijn om weer in Leeuwarden aan te komen☹️. Eenmaal een plek in de Prinsentuin  gevonden viel de avond. S’avonds kwam er een hele groep met lichtjes aan al suppend ons voorbij varen was een gezellig gezicht.

Zaterdag 19 september de trossen los richting de thuishaven. De zon scheen weer volop even gepauzeerd in Birdaard en zo kwamen s’middags in Dokkum aan. Hier overnacht om de volgende dag het laatste traject naar onze thuishaven te varen en voor 12.00 uur aankwamen. In de middag hebben we alles van de Enya afgehaald het wordt tenslotte najaar en nu was alles droog ook om de zeilen optie vouwen. Wat een  kale Enya is het nu riep Lida.

De railingnetten spatkleden zeilen schoten zijn eraf ☹️

S,middags kregen we een naar bericht dat de keuken gedeeltelijk blank stond. Lida was met het eten bezig dit opgegeten en huis gegaan. Daar troffen we zie foto’s aan.




Het water van de bovenburen was bij ons omhoog gekomen en de keuken in gestroomd.
S’avonds van de Velden gebeld onstopping bedrijf die heeft het weer gangbaar gemaakt.
Was geen leuke thuiskomst. We hebben onze borrel opgedronken en naar bed gegaan.
Toch was het een leuke vakantie met mooi weer. Leuke gesprekken en mensen ontmoet.