Zondag 1 juli. 13 mijl gevaren
Vanmorgen nog even de was gedroogd en
daarna gingen de trossen los richting sluis en spoorbrug.
We werden vlot bedient het kan nog net
als jullie maar opschieten zei de vriendelijke Zweed van de
organisatie Göta kanal.
En het ging vlot door naar het Roxen
meer. Heerlijk alleen op de genua gezeild. Eenmaal bij de bij de
sluis aangekomen moesten wij als eerst naar binnen. Maar omdat de
motorboot zo dicht bij de ingang lag on ik Lida onmogelijk op de wal
zetten. Na wat gedraai en duidelijk gemaakt werd de motorboot ietsje
naar achteren gelegd. Toen kon ik Lida met hulp van de sluiswachter
op de kant zetten. Rustig naar binnen en de lijnen vast gezet. De
deuren gingen dicht en met geweld kwam het water naar binnen.
Eenmaal alle 6 sluizen gehad aangelegd
in een mooi kommetje bij Berg. Ijsje gekocht en nog even foto's
gemaakt van de sluizen. We verbaasden ons dat op het terrein naast de
6 sluizen werden ijsjes gegeten met ballen gespeeld kinderen renden
vlak langs de hoge kades van de sluizen. Gerecreëerd
broodjes gegeten jonge stelletje
knuffelden elkaar. S'avonds kwam de bakker langs of wij morgenvroeg
ook broodjes wilden en ja heerlijk.
Maandag 2 juli 13 mijl
Om half acht werden de bestelde
broodjes bij ons afgeleverd. Met een plakje kaas er tussen heerlijk.
We hebben de rij boten die voor de
sluis lagen afgewacht voor we los gingen van onze plek. Toen er
slechts nog twee boten lagen besloten wij aan te sluiten. De
sluiswachter kam langs en vertelde de volgorde van binnenvaren. Lida
heeft een zere linker knie en vroeg of wij ook net als de vorige
keren aan stuurboord aan mogen leggen. Na overleg was dat geen
probleem. Het ging voorspoedig en Lida moest af en toe een
acrobatische toer uithalen om weer aan boord te komen. Op de Duitse
jacht wat steeds voor ons lag was in iedere sluis een uitgebreide
maatschappelijke discussie aan de gang. Wij zeggen niets alleen maar
hand gebaren je verstaat elkaar toch niet met al die wind en
geluiden.
Tijdens het schutten besloot onze
Duitse schipper voor ons de lijn op haar achterschip te veranderen.
Het was zoals aldoor in de sluis een kolkende watermassa en prompt
verloor zij de controle over haar boot en botste met haar boot tegen
de onze en vervolgens knalde zij op de sluisdeur. De sluiswachter
drukte te onmiddellijk de noodstop in en het schutten lag stil. Heb
gekeken naar naar schade aan de Enya maar die kon ik niet zo gauw
ontdekken. Ook werd de sluisdeur gecontroleerd. Toen alles weer goed
lag ging het schutten verder. We voeren door een prachtig landschap
zeer afwisselend en we passeerden vier tal bruggen en 9 sluizen. De
laatste werd handmatig open gedraaid.
Rond half vier lagen we in Borensberg.
S'avonds nog even een pizza gegeten. We konden geen keuze maken en
tot onze verbazing begon de eigenaar in het Nederlands de menu kaart
uit te leggen. Hij woonde al 7 jaar in Zweden had zijn liefje hier
gevonden. Mooi land maar koud zij hij.
Tja de pizza's waren heerlijk. We
besloten morgen te blijven liggen.
Dinsdag 3 juli. 11 mijl
Nadat we de folders en omgeving
nogmaals hebben bekeken en bleek dat er weinig te zien valt hebben we
besloten naar Motala te gaan. Rond 11 uur vertrokken rustig zeilend
op de genua over het SJÖGARDEN
meer. Aan het eind van het bevonden zich nog vijf sluizen. Daar
aangekomen bleek dat de wachtplaatsen vol waren en na een poosje
gedraai kreek ik er genoeg van en hebben het anker laten zakken.
Nadat een van formaat rondvaart boot eenmaal uit de sluizen naar
beneden was gekomen dachten wij nu wij.
Maar helaas en kwamen nog
twee boten naar beneden. Daarna gingen de wachtende schepen de sluis
in en wij haalden het anker op en het anker niet vast zat in de klei
maar in planten. Na de planten van het anker verwijderd waren op naar
de wachtplaats. Eenmaal daar aangekomen kwam de sluismeester ons
vertellen dat wij moesten wachten op een passagierschip. Daarna waren
wij aan de beurt. Dat duurde slechts twee uur :-( . Eenmaal in de
sluis ging het rap omhoog en het was weer zweten geblazen. Bij de
vijfde sluis was de Duitse buur schipper zo vriendelijk te melden dat
ik beter het voorluik dicht kon doen. De sluis lekte namelijk uit de
muur zo op het openstaande voorluik. Gelukkig net op tijd dicht.
Daarna weer verder varend tussen bomen langs een industrie museum
door kwamen we aan in Montale waar we eerst een spoorbrug en een
autosnelweg moesten paseren. Lida drukte op een geheimzinnig wit
kastje waar ik een drukknopje op zag. En prompt gingen de lichten op
wit en rood knipperen ten teken we zijn aan het voorbereiden. Daarna
op groen en we konden verder. Stukje door gevaren kwam er de laatste
sluis en brug en daarna een plekje voor de nacht opgezocht. We hebben
nu de hoogte van 88,5 meter boven de zeespiegel bereikt.
Woensdag
5 juli.
We
hebben besloten hier een paar dagen te blijven. Vanmorgen wat gelezen
en s'middag's naar het motormuseum geweest. Er stonden tal van oude
auto's, motoren, mobiele telefoons, radio's, heel herkenbaar en
intersant.
Daarna ijsje gegeten en rond gewandeld paar boodschapjes
gedaan.
Wat
geborreld heerlijk gegeten Hugo gebeld.
Donderdag
5 juli.
We
hebben weer een was gedraaid en besloten de fietsen maar eens te
pakken. Toen we bij de GGD waren adviseerden zij ons spray met DEET
te kopen in Zweden want de muggen daar houden van zweet. Dat hebben
we geweten. Het zweet guste van ons voorhoofd en de muggen waren er
ook. De route die we wilden maken die hebben we niet volbracht omdat
er dikke stenen op het pad lag en een eind verderop was het zelfs
verboden daar te fietsen.
Helaas terug gefietst langs het G öta
kanal.
We
hebben een heerlijk stuk zalm gekocht en die op de Cobb klaar
gemaakt. Smullen maar. Daarna een wandeling gemaakt terug aan boord
een wijntje ingeschonken en een beerenburg. We hoorden plotseling
plons plons plons dame Sofie was in het water gevallen. Lida gilde
Sofie Willem red haar. Ze zat op de zwemtrap bij het water daar zit
ze wel vaker vlak boven de waterspiegel. Ik greep naar de rode lijn
waar zij aan vast zat en trok de lijn aan en hees haar aan boord. Zij
zette haar nagels in het zwemplateau en in mijn dikke teen. Een
pijnscheut door mijn voet maar bleef haar binnenboord hengelen. Mijn
teen bloede behoorlijk en Sofie inmiddels weer op de boot zeiknat en
Lida droogde haar op. Het bloeden was opgehouden maar ze had precies
naast mijn dikke teen nagel haar nagel ingezet een aangetrokken.
S'nachts behoorlijk last van gehad.
Vrijdag
6 juli.
Had
een slechte nacht gehad pijn in mijn teen en s'morgenseen badje
bakingsoda gedaan voor eventuele ontstekingen tegen te gaan. Twee
aspirines en de pijn verdween . We kregen een telefoontje van Bob en
Willy dat zij in aantocht waren. We hebben besloten te wachten om er
een gezellige dag van te maken.
Eenmaal aangekomen even een bakkie
gedaan en een paar boodschappen. Aan het eind van de middag geborreld
en daarna een hapje gegeten. Bob en ik zijn naar het voetballen wezen
kijken België tegen Brazilië het werd een overwinning voor de
belgen.
Zaterdag
7 juli. REGEN hu?
We
wachten de regen even af kijken of het vanmiddag beter weer word.We
hebben besloten de voetbalwedstrijd Engeland Zweden af te wachten.
-->
Echter
dat werd voor de Zweden een 0-2 verlies
 |
| bijna goal |
 |
| verloren |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten