12e week Duitsland

-->

Maandag 13 augustus

Weer was de wind ons gunstig gezind. We vertrokken vroeg uit Kalvehave we wilden naar Spjodsberg varen. Ik had een mooie route uitgestippeld en al slingerend onder het eilandje LANGØ en zo richting Vordingborg. We hadden de stroom mee en het ging rap onder een paar bruggen door. Altijd weer spannend past de Enya er onder door of niet. Op de waterkaart staat de hoogte vermeld van de bruggen. Maar toch je kijkt naar boven langs de mast.....zucht het gaat goed. Lida durft vaak niet te kijken. Hoor geen krak zegt ze dan. Uiteindelijk onder het eilandje MASNEDØ door en zo het water op zonder obstakels meer. Onder het eilandje VERJRØ door waar helaas weinig wind stond dus de motor maar weer aan om enig voortgang te houden. Halverwege begon de het toerental terug te lopen de Enya trilde meer iets in de schroef even de motor in de achteruit en dan weer in de vooruit en zag na deze handeling veel planten resten achter de Enya. De motor liep weer rustig en niet lang daarna kwam de wind weer terug en zo varend naar Spjodsberg. Even gewacht op een koopvaardij schip kon op de plotter zien de AIS vertelde ons dat dit schip ons kruiste dus ff wachten die jongens varen voor hun boterham wij voor ons plezier. Eenmaal voorbij ging het snel en wat later gingen de zeilen naar beneden en kwamen we aan in het haventje waar meedere jachten een plekje zochten. De wind was plots gaan opsteken naar een flinke wind. De vrije box die wij zagen lag dwars op de wind toch maar naar binnen steken en prompt bleef een stootwil haken achter de paal van de wind de Enya kwam niet meer vooruit de wind pakte de mast en ja we lagen dwars in de box. Een aantal liggers, Duitsers en Nederlanders schoten ons te hulp en met wat kracht termen kregen we de Enya op zijn plek. Eerst maar een borrel.

Dinsdag 14 augustus.

Eerst boodschappen gedaan. De weersverwachting bekeken dat zag er gunstig uit. De wind zat in het westen. Dus de trossen los en gaan. Het ging lekker hard en zo varend lang het eiland Langeland. Vlak voor het einde van het eiland het grootzeil gereefd het begon af en toe hard te waaien. Eenmaal op het water Kieler Bucht begon de wind te ruimen en konden zo recht naar beneden te varen richting Kiel. Later het rif er weer uitgehaald en verliep de tocht vlotje en werden we begroet door een bruinvis. Hij zwaaide ons uit. Eenmaal vlak voor Kiel moesten we weer voorrang verlenen aan een aantal koopvaardij schepen. De wind begon ineens hard te waaien en een plotselinge draai kwam de wind ineens van voren. We hebben de genua weg gehaald de motor gestart we vertrouwden het niet. Ook donkere wolken trokken over ons heen. Uit kwamen we aan in het KIELERFÖRDE. Eerst een plekje gezocht in het kleine haventje bij de sluizen maar uiteindelijk besloten we naar de Kieler zeilvereniging te gaan overnachten. Weer vreemd was het wel weer geen havenmeester die kwam evenals de keer toen we begonnen aan onze reis. Een jong stel meerde naast ons en we wisselden ervaring uit met onze windmolens. We wilden een hapje op wal gaan eten en het jonge stel wees ons de weg naar een goede restaurant. Op vloeiend engels ging dit. Valt ons op dat steeds meer Duitsers de engelse taal machtig zijn. Eenmaal een Turks restaurant uitgezocht en een maaltijd. Begonnen aan de maaltijd sloegen de vlammen uit mijn mond. Poeh wat fel. Maar wel lekker. Eenmaal naar de rekening gevraagd bleek dat onze ING bankpas niet te gebruiken was. Hij had geen account voor de Nederlandse ING. Dus ff naar de geld automaat Lida werd een glas wijn aangeboden. Eenmaal afgerekend terg gelopen naar de boot zijn we snel in slaap gevallen.

Woensdag 15 augustus.

Lida heeft lekker uitgeslapen tot half tien. Ik had de pot koffie al op. Besloten een rustdag heb de roerinrichting gecontroleerd en bijgesteld. De kuip geschrobd boodschappen gedaan. Lida heeft verder gewerkt aan het verslag van onze reis. Eind van de middag een wijntje gedronken en lekker gegeten uit eigen keuken. Vroeg naar bed maar Lida kon de slaap niet vatten al denkend over wel of niet verhuizen naar de Spirealaan of in Zuidlaren blijven een luxe probleem. Ons leven is drastisch veranderd nou ik met pensioen ben. De mogelijkheden zijn legio. De tuin in Zuidlaren begint een last te worden. De buren houden die bij maar dat kan natuurlijk niet altijd ieder jaar weer. Uiteindelijk viel Lida ook in slaap.

Donderdag 16 augustus

Weersverwachting zag er goed uit en voeren richting de sluizencomplex waar wij toch vrij snel door konden. Eenmaal op het Kieler kanaal is het een saai stuk. Bij Rensburg zijn we gaan liggen. Niet de vriendelijkste havenmeesteres troffen we aan. Uiteindelijk een paar wassen gedraaid en wat geborreld gegeten en naar bed.

in de sluis bij Cuxhaven

heel veel zonnebloemen

Lida met Sofie

Vrijdag 17 augustus.

De terug weg ging verder. Het blijft een heel stuk dat kanaal. Onderweg kwamen we een groot cruiseschip ons tegemoet. We zagen al vele mensen aan de waterkant met fototoestellen wij dachten eerst voor ons? Uh nee toch niet, toen zagen we de kolos aan komen. Eenmaal aangekomen in Brunsbuttel. Waar vele Nederlanders al lagen en aankwamen. Daar boodschappen gedaan en bij een restaurant heerlijk gegeten. Lida pijnlijk gestoken door een wesp maar een paar vriendelijke duisters hadden een homeopathie middel om de pijn te verzachten en dat hielp. S'avonds was er een live optreden en werd het heel gezellig in de haven.

Zaterdag 18 augustus

Bijna een uur voor de sluis liggen draaien en we lagen inmiddels met vijftien schepen voor de deur.

Uiteindelijk gingen de kleine sluis open konden we naar binnen. Vlot door de sluis en op naar Cuxhaven. Er stond meer wind en hogere golven an we hadden verwacht. Eenmaal aangekomen in Cuxhaven waar we een mooie plek hadden maar eerste de diesel tanks hadden gevuld.

zeetonnen opslag Cuxhaven

Zondag 19 augustus.

De wind verwachting was voor ons niet goed genoeg en dinsdag zou er een wind gaatje zitten we hebben de tijd dus gaan we daarvoor. Er kwam in de haven nog een Catalina 36 aanvaren met achteraf met serie nummer het laatste getal 2 hoger als die van ons. Waarschijnlijk hebben de Enya en de andere Catalina tijdens de bouw naast elkaar hebben gelegen. Met Eric en Karin hebben we wat tips en ervaring uitgewisseld. Ze willen volgend jaar naar Suriname varen.