maandag 28 juli.
Het was al warm en klam toen we uit de haven van Hoganas vertrokken, er stond vrijwel geen wind west 2. Amper op het open water doken er weer een aantal bruinvissen langs"een bruinvis wordt ongeveer twee meter lang en behoort bij de walvis soort, bruin van boven en wit aan de onderkant. Af en toe komen ze boven water om te ademen. We hoorden ze"sslob" (zuigend uitspreken) "gauw het fototoestel " Lida verdween in de kajuit om haar fototoestel te pakken maar toen de fotograaf klaar was waren ze Ah nee weg :-( weg waren ze alweer. De camera bleef in de aanslag. Het is nu niet de wind die een spelletje met ons speelt 'zo de wind waait vaart ons bootje'. het spel heet nu: 'visje visje in het water'. "Daar rechts" de camera richten naar iets verder op, daar komen ze vast weer boven, mis ze gingen de andere kant op. Voor vijf uur waren wij bij de ingang van Kopenhagen, Het kanaal ingevaren naar een ligplaats in de stad, maar vol en DRUK!!!!! De rondvaartboten motorbootjes en meer van dat, schoten links en rechts voorbij, voorlangs achter langs. Maar terug naar de eerste haven, "nee we gaan niet in de stad we gaan morgen op de fiets". Tien over vijf lagen we met behulp van de havenmeester netjes in de kom van Lystbadehavnm. Een schuin dijkje met gras werd het domein van JJ.
37,09 mijl gevaren.
Dinsdag 29 juli.
Kopenhagen dag een.
Groot druk historisch mooie parken veel bronzen beelden en watervallen. Kastelen en gebouwen heel indruk wekkend, morgen weer.
Woensdag 30 juli.
Kopenhagen dag twee.
Nog groter dan we dachten, het was echt de moeite waard om nog een dag te blijven, vandaag ook in het centrum gewinkeld. Het is een prachtige oude onbeschadigd uit de oorlog gekomen, stad met veel bezienswaardigheden. Vlak bij onze haven 'vind je de kleine zeemeermin', van brons gemaakt zittend op een rost blok uit het sprookje van Anderson. Bussen en rondvaart boten komen afgeladen een kijkje nemen, in horden tegelijk allemaal fotograferen dat alleen was een attractie op zich. Veel mijlen gefietst.
Donderdag 31 juli.
Kwart voor tien de haven verlaten wederom prachtig gelukkig iets afgekoeld. Weg gevaren naar het zuiden langs de kust van Denemarken met wind west zuid west 4. Vandaag geen bruinvissen maar wel wind en behoorlijk rollende golven niet hoog maar zonder patroon wat het sturen niet gemakkelijk maakten, het begon eerst goed, maar later in de middag begon het " tussen Bjelkerup en Skanor waar verschillende stromingen elkaar tegemoet kwamen". Er was voor gewaarschuwd windstoten van windkracht 7 een rif erin en er weer uit zo kwamen we dichter bij ons doel Rodvighavn. We gingen vrij dicht langs de kust wat mooie plaatjes opleverden maar ook ontzettend veel bollen en palen van vissers in het water. We zijn er maar niet door heen gevaren om te voorkomen dat wij vissen zouden worden.( dan hadden we wel verse vis kunnen eten). Kwart over vijf waren we in de haven en konden we het laatste plekje te bemachtigen. Schuin op de hoek van een steiger tegen een Duitse boot aan in de vissers haven. Er waren geen fatsoenlijke faciliteiten maar wel behoorlijk aan de prijs.
37.56 mijl gevaren.
Vrijdag 1 augustus.
Alweer een maand verder na het ontbijt vertrokken we, wind zuid west 4, direct buiten de haven de zeilen gehesen en voeren we richting zuid zuid oost. het ging lekker 5 a 6 knopen schoot Enya door het water met als doel Klindholm. Zo kabbelende we zuidwaarts en om een uur of twee had de wind weer eens 'siesta' Enya dobberde wat met haar volle tuig, ook 'siesta' "zullen we het anker maar uitgooien dan". Uh .... diepte 21 meter nee dus. Het was wel de bedoeling het doel te bereiken dus de tor moest het werk overnemen. We gingen weer langs de kust voor het mooie uit zicht. Om vier uur waren we op bestemming, rustige kleine haven met kleine vakantie huisjes er om heen. De mensen waren wederom erg aardig en behulpzaam. De haven was picobello, de goedkoopste tot nog toe alle faciliteiten waren bij de prijs inbegrepen. Wij geven Klindholm havn een extra * ster.
32.32 mijl gevaren.
zaterdag 2 augustus.
Na een warme nacht tien voor tien vertrokken wind zuidoost 4. Vandaag hebben we een route gepland door het Fanefjord om dan bij het kleine eiland Femo voor anker te gaan. Met een mooi gangetje kabbelden we naar het fjord. Eenmaal bij de ingang werd Enya met zweepslagen naar binnen geslagen, de wind, stroming en golf slagen gingen te keer we zagen plotseling 8 a 9 knopen aan snelheid op het scherm staan. De genua tot de helft opgerold en een rif in het grootzeil, later toen het water dieper om ons heen was, het grootzeil maar helemaal naar beneden en alleen met het voorzeil verder. En de rust aan boord was weder gekeerd, de zon kwam erbij het was weer prachtig zeilweer. en met 7 knopen gleed Enya door het water, tot aan de brug (waar de snelweg van Rodby naar Kopenhagen over heen gaat). Bij deze brug kwamen drie stromingen bij elkaar, de lucht trok dicht en de wind nam stevig toe, 30 knopen (windkracht 7) alhoewel het twee uur was dit keer geen siësta. Het spel met de wind was weer begonnen. We besloten het laatste stukje voor wat het is en kozen het hazenpad rechts voor ons was een haven en daar op af. Half drie lagen we veilig aan de steiger in de haven van Vordingborg.
S'avonds had Willem met een jong Duits stel dat de dame mast omhoog gehesen werd om het euvel met de vlaggen lijn op te lossen. Wij waren haar erg dankbaar zei maakte op haar beurt gebruik hiervan dat zij een mooi foto van hun eigen van bovenaf kon maken. Hierna konden wij de het Deense gastenvlag opnieuw hijsen.
26,89 mijl gevaren.
Zondag 3 augustus.
Om half tien vertrokken wij met prachtig weer wind zuid oost 4 met de verwachting in de loop van de dag kans op onweer en regen. We zien wel. Even de bocht en de zeilen konden omhoog en dan richting Omo. Na een uur varen zagen we het weer veranderen. De zee was rustig maar voor ons werd het donder grijs. En boven ons begonnen de wolken te rollen. "doe de pakken maar aan zie de regenbuien al hangen" al zeilend hesen wij ons in het oliegoed en de spullen in veiligheid gebracht. Het werd steeds grijzer en enkele boten die eerder waren vertrokken gingen om de beurt rechts omkeert. " wat gaan wij doen". Het was niet de eerste keer dat we twijfelden toen hadden we spijt van onze keuze terug. Dus nu maar eerst doorvaren en de zeilen maar vast gaan reven. Het spel was weer begonnen , wind, regen, opklaringen, motor aan, motor uit , zo gingen we verder. De horizon werd steeds kleiner, zodat we het verschil tussen water en lucht niet meer zagen, het was maar een kleine natte grijze kom. Af wisselend onweer en stortbuien het regende zo hard dat de gangboorden van de Enya kolkende rivieren leken. Ook de bruinvissen waren ze er weer links , rechts achter en je zag de witte onderkant al ze boven water uitkwamen tijdens het volgen, maar tijdens het fotograferen waren ze net weer onder water. Plotseling een bliksem flits en tegelijk een gigantische knal boven ons, we schrokken behoorlijk, ook JJ die onder de buiskap lag te slapen sprong omhoog om een sprint te nemen, maar kon natuurlijk geen kant op. Hij moest eerst door Lida geknuffeld en gerust gesteld worden. Willem vroeg zich af of alle apparatuur het nog deed!!! navigatie ja meters ja marifoon ja stroom binnen ja alles functioneerde nog. Het weer klaarde op de jassen konden uit koffie gemaakt en we hadden geen spijt dat we zijn door gevaren. Al met al ging alles voor spoedig. Om kwart voor drie waren we ter hoogte van Omo de zon scheen fel en we hadden de zeilpakken omgewisseld voor korte broek en hemd. We besloten de oversteek naar Nijborg ook te gaan maken, dan zijn we vast aan de goede kant van de Oostzee. Om zes uur kwamen we aan eerst hebben we 40 liter diesel getankt tegen de tankplaats was een vrije plaats dus daar maar in. We lagen tussen twee Duitse boten. Die avond gezellig gebabbeld Duits en Engels door elkaar maar we begrepen elkaar.
47,13 mijl gevaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten