Maandag 11 Augustus,
Willem had nog al last van de rug en we hadden slecht geslapen. Op de steiger werden besluiten genomen, enkele zijn vertrokken bestemming onbekend. Enkelen hadden toch haast om naar huis te gaan en lieten hun boot achter, huurden een auto voor een week dat was voordeliger en comfortabeler dan de trein, welke trouwens een prima verbinding heeft met Nederland. Anderen wachten een dagen af, wij ook, want aan het eind van de week was een helder gaatje en we gaan proberen dan aan het uitnonding van de Elbe te zijn. Afwachten maar. Wij hadden in Rensburg best mooi weer, een beetje meer wind,.....
Later in de middag hoorden we in het Laboe ( haven tegenover Kiel waren we drie dagen geleden waren) behoorlijk te keer was gegaan dat men de boten nauwelijks in bedwang konden houden. Nood weer dus. Het feit werd duidelijk 'onze mooi weer vakantie is voorbij'. Het werd zorgen behouden thuis te komen.
Dinsdag 12 Augustus.
Het was een verplichte rustdag, het weer was nog niet goed voor de Duitse bocht dus we lagen nog een verwaaid maar we hebben ons niet verveelt. Die avond weer beraad en we hebben besloten er een dagje Hamburg van te maken. De volgende dag om kwart over negen bij het havenkantoor verzamelen. Jan van de boot 'Stormer' Bert en Marijke 'Mistral' , Henk en Miek van de 'Metula' en wij van de 'Enya'. Jan zijn vrouw was al naar huis vanwege haar werk.
Woensdag 13 Augustus.
Op afgesproken tijd vertrokken we met ons zevenen. Bij het station deed Marijke het woord en probeerde een groepskorting te krijgen. Dat kon, als we de sneltrein van tien voor elf zouden nemen €9,-PP. Wij terug naar het centrum voor een kop koffie. We waren op tijd terug voor de trein en amper onderweg kwam de conductrice de kaartjes knippen en met de mededeling dat we halverwege uit moesten stappen, want de dieven hadden de koperen leiding gestolen. We zouden met bussen naar het volgende station gebracht worden. De hele meute uit de trein en ja daar stond 1 bus en deze was al bijna vol. De mensen gingen dringen en reageerden boos over de slechte organisatie. Jan, Marijke en Mieke zaten in de bus, de deuren sloten en de bus reed weg. Wij een half uur wachten voordat er 2 bussen kwamen.De chauffeur stapte uit en kwam met de mededeling dat hij telefonisch contact had gehad voor meer bussen want ook deze 2 bussen waren vol. Bert kreeg van Marijke een telefoontje dat de treinen weer reden. Wij als een speer naar het station. Broodje en koffie gekocht terwijl Bert informeerde waar in te stappen. Het bleek broodje aap, geen trein reed.Wij terug naar de bus en alle wachtenen waren weg. Er stond nog 1 bus met dezelfde chauffeur als de 1e bus. Deze bracht ons naar het volgende station waar de hele meute van de 4 laatste bussen stonden te wachten en op het nippertje konden wij ook in de trein stappen naar Hamburg centraal waar onze 3 vrienden stonden te wachten, pff. Het was inmiddels 3 uur geweest, dus het bezoekje Hamburg was van korte duur. We hebben eerst geluncht, daarna gewandeld en gebouwen bezichtigd. Uit eindelijk belanden wij op de 'repelbaan' en onze reactie was....."dit is het dusss". Marijke maakte er een sport van om met de metro de snelste route te kiezen naar de trein, die om kwart voor 6 vertrok naar Rensburg. In hetzelfde Italiaanse restaurant als die ochtend , hebben we afgesloten met een heerlijke maaltijd. Het werd een bijzonder gezellige avond en al met al was het een prachtige dag zonnige dag.
Donderdag 14 Juli.
Er was al een tijd leven in de haven. De weersvoorspelling voor het weekend waren gunstig om door de Duitse bocht te varen. Willem ging de Enya startklaar maken en ik nog even op de fiets naar de supermarkt voor de laatste boodschappen. Rond 9 uur stroomde de haven leeg, alle Nederlanders die nog niet met de trein of huur auto naar huis waren, maakten de lijnen los en vertrokken richting de sluizen van Brunsbuttel. Ons groepje had afgesproken om elkaar in Cuxhaven weer te treffen. Onderweg in het kanaal was het zover je kon kijken een konvooi zeilboten, zowel voor als achter ons. 'rood wit blauwe uittocht'. Om kwart voor vier waren we bij de sluizen, vergezelt met een enorme plensbui. Stormen en Mistral lagen al voor de sluis te draaien. ze waren voor uit gevaren, maar misten net het schutten van drie uur. Zo waren we weer een kwartet. Om vier uur samen in de sluis toch weer gezellig en allemaal sjeike nat. Eenmaal de sluizen uit, ging ieder weer zijn eigen weg richting Cuxhaven. Bij aankomst, zeven uur, eerst even tanken en Marijke en Jan stonden al op de steiger aan te duiden waar we konden liggen. s'Avonds afgesproken dat we de volgende ochtend om vijf uur zouden vertrekken.
53.10 mijl gevaren.
Vrijdag 15 Augustus.
Half vijf opgestaan, de buren moesten we wekken zij hadden de wekker niet gehoord. De boten 'Mistral', 'Metula' en de 'Enya' werden los gemaakt. Het werd een hele uit tocht van Rood Wit Blauw. De wind was wkr. 3 a 4 uit het westen we het dus pal tegen. De zon had er moeite mee om achter de reuze regenwolk te voor schijn te komen, maar uiteindelijk lukte het toch.Niet dat we veel profeit van hadden, maar het werd wel licht. We zagen voor ons een aantal boten en achter ons telde ik dertig masten, allemaal uit Cuxhaven vertrokken. In de loop van de dag waren deze over de Noordzee verspreid. Onderweg hebben we alle weer type's gehad, wind, zon, stortregen stroom tegen en mee en zo ploeterende we verder. en tegen kwart over drie kwam Norderney in zicht en ook de Metula verscheen aan onze zijde. Mistral was al gearriveerd en riep ons per marifoon op, ze vertelden waar zij lagen en dat we naast hun konden aanmeren. Om half zeven was het kwartet weer compleet. Samen een wijntje gedronken en Willem kwam met het allemaal iets te kokkerellen en dit gezamenlijk bij ons aan boord te nuttigen. Dat vond ieder een goed plan en zo werd het weer een gezellige avond.
67,05 mijl gevaren.
Zaterdag 16 Augustus.
Vandaag uitslapen en heerlijk douchen. Willem met Henk nog even naar het dorp voor een paar boodschappen. Volgens de deskundigheid van de havenmeester was twaalf uur de beste tijd om te vertrekken. Wind W NW wkr.5/6. De route ging via het wad naar Delfzijl. Henk had geen papieren kaart bij zich dus bleven we bij elkaar. Het was helder en zonnig weer en de tocht begon goed. De eerste bocht richting de geul onder het eiland 'Juist" was nogal heftig, rondom de zand banken braken de golven en werd het een cakewalks, ff doorbijten. JJ werd het even te gek en zocht een veilig plekje bij Lida in de armen. Toen we onder het eiland 'Juist' waren en het weer rustig werd zocht JJ weer zijn mandje op die onder de trap staat. Over het wad feilloos langs de prikken later boeien die de vaargeul aangeven kwamen we om 16.00 uur aan op de Eems. We zagen Delfzijl al een tijdje aan de horizon. Nog een behoorlijk stukje varen, we konden nof fijn zeilen, kwamen we rond half zeven aan in Delzijl en de zeesluizen stonden open. Een beetje gas erbij en we waren in het Eemskanaal, vervolgens in het oude Eemskanaal naar de jachthaven t'Dok'. Daar stond Jan de lege lig plaatsen aan te wijzen. We kwamen met negen boten uit de sluis , dus werd het even proppen. Uiteindelijk was er plek genoeg. Na eerst even gekletst te hebben, zijn we gezamenlijk inclusief Jan en zijn vrouw Ietje, een hapje gaan eten in het eetcafe 'D11Ziel' Prima restaurant. Weer een fijne gezellige avond.
37,11 mijl gevaren.
Zondag 17 Augustus.
Om kwart over negen vertrokken de meeste boten richting Groningen. Het werd een trieste tocht, regen en buien en tussen door was het nat. We konden over de landerijen kijken en de bruggen gingen voor ons open, tot voor de eerste van de stad Groningen. Alle boeten kwamen weer bij elkaar en het werd wat onrustig op het water. Sommige bleven dobberen, anderen legden aan. Om 13.00 uur ging de brug open en voeren alle boten door de brug tot de volgende weer het zelfde. Na dez was de Oosterhaven. De havenmeesteres selecteerde wie door ging varen en wie niet.Wij wilden blijven, nog even dobberen zodat zij overzicht had om een ieder een plekje te wijzen.. Zo lagen uiteindelijk de Enya Mistral en de Metula weer bij elkaar dat was mooi geregeld. Wij gingen niet met de anderen de stad in want Michiel Jolanda en hun kinderen kwamen langs. s'Avonds kwamen Thomas en Hugo de jongens van Willem langs en zijn we een pizza gaan eten en bij te praten. Later op de Mistral nog een afscheid borrel gedronken en wie weet zien we elkaar met Oeral volgend jaar weer.
14,36 mijl gevaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten