12e week Duitsland


-->
Maandag 13 augustus
Weer was de wind ons gunstig gezind. We vertrokken vroeg uit Kalvehave we wilden naar Spjodsberg varen. Ik had een mooie route uitgestippeld en al slingerend onder het eilandje LANGØ en zo richting Vordingborg. We hadden de stroom mee en het ging rap onder een paar bruggen door. Altijd weer spannend past de Enya er onder door of niet. Op de waterkaart staat de hoogte vermeld van de bruggen. Maar toch je kijkt naar boven langs de mast.....zucht het gaat goed. Lida durft vaak niet te kijken. Hoor geen krak zegt ze dan. Uiteindelijk onder het eilandje MASNEDØ door en zo het water op zonder obstakels meer. Onder het eilandje VERJRØ door waar helaas weinig wind stond dus de motor maar weer aan om enig voortgang te houden. Halverwege begon de het toerental terug te lopen de Enya trilde meer iets in de schroef even de motor in de achteruit en dan weer in de vooruit en zag na deze handeling veel planten resten achter de Enya. De motor liep weer rustig en niet lang daarna kwam de wind weer terug en zo varend naar Spjodsberg. Even gewacht op een koopvaardij schip kon op de plotter zien de AIS vertelde ons dat dit schip ons kruiste dus ff wachten die jongens varen voor hun boterham wij voor ons plezier. Eenmaal voorbij ging het snel en wat later gingen de zeilen naar beneden en kwamen we aan in het haventje waar meedere jachten een plekje zochten. De wind was plots gaan opsteken naar een flinke wind. De vrije box die wij zagen lag dwars op de wind toch maar naar binnen steken en prompt bleef een stootwil haken achter de paal van de wind de Enya kwam niet meer vooruit de wind pakte de mast en ja we lagen dwars in de box. Een aantal liggers, Duitsers en Nederlanders schoten ons te hulp en met wat kracht termen kregen we de Enya op zijn plek. Eerst maar een borrel.



Dinsdag 14 augustus.
Eerst boodschappen gedaan. De weersverwachting bekeken dat zag er gunstig uit. De wind zat in het westen. Dus de trossen los en gaan. Het ging lekker hard en zo varend lang het eiland Langeland. Vlak voor het einde van het eiland het grootzeil gereefd het begon af en toe hard te waaien. Eenmaal op het water Kieler Bucht begon de wind te ruimen en konden zo recht naar beneden te varen richting Kiel. Later het rif er weer uitgehaald en verliep de tocht vlotje en werden we begroet door een bruinvis. Hij zwaaide ons uit. Eenmaal vlak voor Kiel moesten we weer voorrang verlenen aan een aantal koopvaardij schepen. De wind begon ineens hard te waaien en een plotselinge draai kwam de wind ineens van voren. We hebben de genua weg gehaald de motor gestart we vertrouwden het niet. Ook donkere wolken trokken over ons heen. Uit kwamen we aan in het KIELERFÖRDE. Eerst een plekje gezocht in het kleine haventje bij de sluizen maar uiteindelijk besloten we naar de Kieler zeilvereniging te gaan overnachten. Weer vreemd was het wel weer geen havenmeester die kwam evenals de keer toen we begonnen aan onze reis. Een jong stel meerde naast ons en we wisselden ervaring uit met onze windmolens. We wilden een hapje op wal gaan eten en het jonge stel wees ons de weg naar een goede restaurant. Op vloeiend engels ging dit. Valt ons op dat steeds meer Duitsers de engelse taal machtig zijn. Eenmaal een Turks restaurant uitgezocht en een maaltijd. Begonnen aan de maaltijd sloegen de vlammen uit mijn mond. Poeh wat fel. Maar wel lekker. Eenmaal naar de rekening gevraagd bleek dat onze ING bankpas niet te gebruiken was. Hij had geen account voor de Nederlandse ING. Dus ff naar de geld automaat Lida werd een glas wijn aangeboden. Eenmaal afgerekend terg gelopen naar de boot zijn we snel in slaap gevallen.



Woensdag 15 augustus.
Lida heeft lekker uitgeslapen tot half tien. Ik had de pot koffie al op. Besloten een rustdag heb de roerinrichting gecontroleerd en bijgesteld. De kuip geschrobd boodschappen gedaan. Lida heeft verder gewerkt aan het verslag van onze reis. Eind van de middag een wijntje gedronken en lekker gegeten uit eigen keuken. Vroeg naar bed maar Lida kon de slaap niet vatten al denkend over wel of niet verhuizen naar de Spirealaan of in Zuidlaren blijven een luxe probleem. Ons leven is drastisch veranderd nou ik met pensioen ben. De mogelijkheden zijn legio. De tuin in Zuidlaren begint een last te worden. De buren houden die bij maar dat kan natuurlijk niet altijd ieder jaar weer. Uiteindelijk viel Lida ook in slaap.

Donderdag 16 augustus
Weersverwachting zag er goed uit en voeren richting de sluizencomplex waar wij toch vrij snel door konden. Eenmaal op het Kieler kanaal is het een saai stuk. Bij Rensburg zijn we gaan liggen. Niet de vriendelijkste havenmeesteres troffen we aan. Uiteindelijk een paar wassen gedraaid en wat geborreld gegeten en naar bed.

in de sluis bij Cuxhaven

heel veel zonnebloemen
Lida met Sofie


Vrijdag 17 augustus.
De terug weg ging verder. Het blijft een heel stuk dat kanaal. Onderweg kwamen we een groot cruiseschip ons tegemoet. We zagen al vele mensen aan de waterkant met fototoestellen wij dachten eerst voor ons? Uh nee toch niet, toen zagen we de kolos aan komen. Eenmaal aangekomen in Brunsbuttel. Waar vele Nederlanders al lagen en aankwamen. Daar boodschappen gedaan en bij een restaurant heerlijk gegeten. Lida pijnlijk gestoken door een wesp maar een paar vriendelijke duisters hadden een homeopathie middel om de pijn te verzachten en dat hielp. S'avonds was er een live optreden en werd het heel gezellig in de haven.







Zaterdag 18 augustus
Bijna een uur voor de sluis liggen draaien en we lagen inmiddels met vijftien schepen voor de deur.
Uiteindelijk gingen de kleine sluis open konden we naar binnen. Vlot door de sluis en op naar Cuxhaven. Er stond meer wind en hogere golven an we hadden verwacht. Eenmaal aangekomen in Cuxhaven waar we een mooie plek hadden maar eerste de diesel tanks hadden gevuld.

zeetonnen opslag Cuxhaven


Zondag 19 augustus.
De wind verwachting was voor ons niet goed genoeg en dinsdag zou er een wind gaatje zitten we hebben de tijd dus gaan we daarvoor. Er kwam in de haven nog een Catalina 36 aanvaren met achteraf met serie nummer het laatste getal 2 hoger als die van ons. Waarschijnlijk hebben de Enya en de andere Catalina tijdens de bouw naast elkaar hebben gelegen. Met Eric en Karin hebben we wat tips en ervaring uitgewisseld. Ze willen volgend jaar naar Suriname varen.



11e week Denemarken


-->
Maandag 6 augustus.
Wouter komt deze week vier dagen ons met een bezoekje vereren. Hij zou om 7.00 uur landen op vliegveld van Kopenhagen. Om 8.00 uur hoorden wij voetstappen op het dek en daar was Wouter.
Eerst de verhalen uitgewisseld bakje koffie erbij na de lunch een fietsje erbij gehuurd en zo hebben we Kopenhagen bezocht.


Biertje op het terras gedronken s'avonds heerlijk gegeten in het restaurant van de jachthaven “Lynetten”.



Dinsdag 7 augustus
Rustig opgestaan Wouter wilde even ontspannen na een paar hectische maanden op zijn bedrijf.
We zijn naar een andere haven gevaren waar wij vier jaar geleden ook hebben gelegen. Mooi lig je hier in een kommetje en alles is brandschoon zeer vriendelijk mensen. Eenmaal aangelegd kwamen we tot de ontdekking dat wij onze vouwfietsen hadden vergeten mee te nemen die stonden nog in de andere haven. We namen ze altijd na gebruik weer mee aanboord maar nu Wouter daar slaapt hebben we ze aan een boom op slot gezet. Gelukkig maar een kwartiertje varen van hier. We besloten ze op te halen als wij weer verder gingen we kwamen tenslotte toch langs deze haven. Dus dat werd te voet Kopenhage in maar dan van een andere kant. Later in de middag zijn Wouter en ik nog even langs oldtimers wezen kijken. Er stonden mooie exemplaren tussen.




 In het restaurant aldaar hebben we een gegrilde maaltijd genuttigd heer gegeten.

Woensdag 8 augustus.
We besloten te vertrekken de vorige haven de fietsen op te halen en dan verder te varen.
Eenmaal de fietsen aan boord en kozen weer het ruime sop kwam er een zeer donkere lucht op ons af ik vertrouwde het niet en we besloten terug te varen. Eenmaal vast kwamen de havenmeester naar ons toe bood excuses aan want hij was vergeten de lig plaatst op rood te zetten zodat we er geen gebruik van konden maken. Hij bood ons een andere mooie ligplek aan. Verderop liggen enorme cruise schepen met daar op oa Chinese en Japanse toeristen.

allemaal kijken en foto's maken van de little Mermaid

Tot onze verbazing klommen deze mensen gewoon bij ons aan boord en bij de buren om vervolgens foto's van hun te laten maken. We maakte duidelijk dat niet de bedoeling is en boos gingen zij weer van de boot af. Met name de chinezen deden die bij herhaling. Lida was zo geïrriteerd hierdoor dat zij begon de chinezen op foto te zetten. Daar werden zij dan weer kwaad om. Ze vonden het wel normaal als zij bij ons aan boord of aan de boot zaten en vervolgens van de boot en ons foto's te maken. Echte heel brutaal.

Donderdag 9 augustus.
Het weer was prachtig mooi weer om naar Dragor te varen. Daar kon Wouter op de bus stappen en naar het vliegveld te gaan. De tocht verliep vlotjes en we vonden een mooi plekje in de oude binnenhaven. Eenmaal vast gelegd kwam er een motorboot langszij en vroeg of het bordje ook op rood stond nee zeiden we op groen anders waren we er niet in gevaren. Weldra stond wederom de havenmeester bij ons met het verzoek een andere box te nemen. Ook hij bood zijn excuses aan en kregen een mooie plek er voor terug.
Dragor is een mooi oud visser plaatsje met leuke winkeltjes.



 Ijsjes gegeten en geïnformeerd hoe laat Wouter zijn bus vertrekt. We hebben een lekkere makreel gekocht en deze op toast op gegeten. S'middags Wouter naar de bus gebracht afscheid genomen.
S'avonds zou er slecht weer komen en die was er. Heftige onweersbuien en heel veel regen ruk winden. Wij lagen veilig vast in de haven.

Vrijdag 10 augustus
Geen weer om uit te varen. Er was een een havenfeest in Dragor met live muziek kermis attracties vette happen en drank. Daar hebben wij heerlijk gegeten op een terras met een leuk gesprek gehad met een Deens echtpaar.

Zaterdag 11 augustus
Het was slecht weer en we besloten ook vanwege de verkeerde wind richt, hij kwam uit het zuiden, om niet uit te varen wij moeten immers naar het zuiden. We hebben een bezoek gebracht aan een oud fort die gebouwd is in de 19e eeuw. Met zowaar zware kanonnen er op ter bescherming van de eventuele vijand uit het Oosten. Volgens een Deen is er nooit een schot gelost. De kanonnen zijn er af gehaald en de Duitsers hebben tijdens de tweede wereld oorlog hem gebruikt als uitkijkpost. Er is nu een hotel in gebouwd.

het oude aan de buitenkant vervallen fort
Het oude fort vanaf het water te zien

Ook was er een ganzen hoeder waar Lida veel foto's van heeft gemaakt.


Verder op was een zwemsteiger gemaakt waar veel mensen gebruik van maken. Terug op het plein werd er gezongen veel plezier gemaakt. Wij hebben nog een makreel gekocht voor als we weer gaan varen onderweg.

Zondag 12 augustus.
De windrichting, nu west, was goed wel veel windkracht. Toch vertrokken en eenmaal op het open water, Koge Bugt, waren de golven hoger opgebouwd dan ik had verwacht. Maar de Enya had er zin in en zij ging als de brandweer door het water. Vele golven spoelden over het dek en helaas niet voorzien werd ons dekbed nat want het vluchtluik boven de slaap ruimte lekt een beetje bij de afdicht rubber.



Eenmaal Koge Bugt over gestoken trok de windkracht nog verder aan en vond Lida het niet leuk meer. Even terug gevaren naar een wind schuw plekje groot zeil neer gehaald besloten we alleen op de genua verder te gaan. Vele andere schepen gingen wel naar binnen. Uiteindelijk werd het een mooi tochtje al slingerend door de geultjes, via de Bǿgestrǿm kwamen we uiteindelijk aan in het plaatsje Kalvehave. Hier was een wasmachine en weldra zat ons bedden goed hierin en was het s'avonds zout vrij en lekker schoon weer terug gelegd.

10e week Denemarken



Maandag 30 juli
Het anker werd gelicht bij Knastäs en we voeren met 6 knots snelheid naar het zuiden. De wind richting was zuid dus het werd kruisen tegen de wind in. Het verliep aanhankelijk wel lekker tot dat de wind aan wakkerde en aantrok en toen werd het aan boord niet prettiger op omdat de golven uit een andere richting kwamen dan de wind. Maar de Enya had er zin aan dus vervolgenden wij onze weg. Na een poosje zeilen werd de windkracht minder en dus aangenamer aan boord. De wind viel bijna weg dus op de motor verder en zo kwamen we aan in in het haventje Varberg. De proviand moest ook weer aangevuld worden dus werd er een supermarkt opgezocht.

Dinsdag 31 juli.
We bleven nog een dag want de wind zou draaien naar Noord West en dat is gunstig voor ons.
Lida heeft nog wat wassen gedraaid en ik wat boot onderhoud. Rond gewandeld uit eten geweest wat altijd weer komische uitleg geeft wat staat er op het menu. De bedienden braken hun tong om de in Zweedse taal gerechten te vertalen in het Engels. Maar uiteindelijk lukte het en hebben we lekker gegeten.

Woensdag 1 augustus.
We zijn op tijd vertrokken de weersverwachting er was kans op onweersbuien. Vaak komen die in het eind van de middag. Maar deze keer waren de buien nadat we vertrokken waren ook al actief dus het oliegoed aan en afwachten. Het was zweten geblazen want het was nog steeds warm. Een zware onweersbui trok voor ons langs en hadden er zo geen last van. Dus ging het oliegoed maar weer uit.
De wind viel weg en dus ging de motor weer aan. Na een poosje, was die motor allang zat, trok de wind weer aan en gingen de zeilen weer omhoog. In het begin mooi maar de golven bouwden zich op en het werd een cakewalks. Nadat we het punt van het … hadden gerond werd de golven minder en dus aangenamer aan boord. Nog even een stukje gezeild en toen de de havenplaats Halmstad aangelegd waar wij mooie herinneringen aan hebben. Maar ook hier is de ontwikkeling verder gegaan geen vriendelijke havenmeester maar een betaalautomaat. De douch was heerlijk. Nadat ik terug was gekomen zat Lida verschrikt in de kuip. Wat was het geval, Lida zag het rode lijntje waar Sofie aan vast zit maar nu zonder Sofie. Lida kijkt om zich heen loopt de wal op en fluit haar bekende melodie en daar kwam Sofie aangerend blij dat ze elkaar weer zagen. Eind goed al goed. Maar de schrik zat er nog in.

Donderdag 2 juli
We namen afscheid van Zweden maakten de trossen los en gingen nog even diesel tanken. Eenmaal op het water bleek er geen wind te staan dus de motor was aan en bleef aan. Later motor uit dan weer aan maar eenmaal op de Deense wateren bleven de zeilen omhoog en zo ronden we het puntje Kalingȁrd met het plaatsje Mȍlle . Hier zagen we bruinvissen begroeten ons welkom in Denemarken.
We besloten naar Hornbaev te gaan. 



Daar aangekomen was het een drukte van belang deed mij denken aan Vlieland strand boten viskraampjes alles was aanwezig. Ze maakten ruimte voor en de Deense buurman was blij met ons hij lag tussen de Zweden in. Na het eten een wandeling gemaakt en uiteraard een heerlijk ijsje gegeten.

Vrijdag 3 juli.
Hoewel de Deense boot buren blij met ons waren zijn we toch weer vroeg vertrokken richting het Kopenhagen. Geen wind dus motor aan. Maar naar verloop van de dag de zeilen omhoog en later speelde de wind een spelletje met ons. Uiteindelijk naar beneden langs Helsingborg. Eenmaal aangekomen in Kopenhagen was het zoeken en zoeken naar een plekje voor een paar nachten. Uiteindelijk vlak bij de hijskraan was een mooi plekje naast een Zweedse motorboot met zeer aardige Zweden erop. Het betalen ging weer met een betaal automaat wat dit keer voor verwarring zorgde. Als we weggaan zullen we met de havenmeester overleggen. Maar later bleek er meer mensen moeite met deze automaat hebben.

Zaterdag 4 juli.
Opgestaan boodschappen gedaan en s'middags rond gefietst in Kopenhagen. Trouwerijen gezien een van komaf en een ander mensen zoals wij. Weer een overheerlijk ijsje gegeten.
Wat is Kopenhagen toch een bijzondere mooie stad



de binnenhaven

liefde's slotjes aan de brug
jachthaven in de stad
Zondag 5 juli
Verslag voor de website gemaakt en ik loop een week achter. Ook Lida heeft vandaag gewerkt aan haar verslag van deze reis dit wordt een dik boekwerk met veel meer foto's etc.




9e week Zweden



Maandag 23 juli
Na een paar jerrycan's diesel hebben gehaald probeerden ik de motor te starten maar helaas. Ik verdenk dat de hoofdschakelaar die ik net heb vervangen voor een zwaarder model meer amperes de boosdoener is. Telkens als ik de motor uit zet en vervolgens de spanning van de motor afhaal dmv de hoofdschakelaar komen bij het starten de problemen. Kreeg hem aan de praat en heb besloten eraf te blijven en eenmaal in de thuishaven, Lunegat, er naar te gaan kijken. We voeren met rustig snelheid door de rotspartijen heen en genoten van de schoonheid van de natuur. De zweden daar in tegen gingen met hun grote motor vermogen en boten met grote snelheid langs ons heen wat enig gemopper tot resultaat gaf. Eenmaal op open water hebben we heerlijk gezeild en na drie uren varen kwamen we bij een kleine haven aan. Dalbersaa Gasthamn. Durfde niet voor anker te gaan vanwege de start problemen. Heb de firma ABMA Sneek nog gebeld, die heeft de motor ingebouwd maar kreeg als antwoord kan van alles wezen. Kijk de bedrading maar even na. Daar schoot ik maar weinig mee op. Eenmaal aangekomen vroeg Lida netjes op haar beste Engels of wij langs zij mochten liggen. Kreeg op plat Gronings antwoord terug, is goud wicht. Waren dezelfde Groningers die wij in een eerdere haven aantroffen.

Dinsdag 24 juli.
Onze buren willen graag om 9.00 uur vertrekken en wij ook dus dat treft. Even voor negen gingen de trossen los en varen richting het zuiden richting het Trolhattan kanaal. En zo verlieten wij het laatste grote meer die wij in zweden hebben bezocht. We passeerden de Gropbron brug die was slechts 17,5 meter hoog. Wij 16,50 meter. Omhoog kijken daar heb je weinig mee je ziet de hoogte niet. Hierna nog een spoorbrug en een brug van vijf meter hoog daar moesten wij op wachten. Eenmaal deze gepasseerd te hebben kwamen we in het Trothattan kanal. Door naar de eerste sluis waar we wel acht meter naar beneden gingen.



Daarna kwamen wij in een soort rivier terecht en passeerden de laatste brug voor vandaag en kwamen in een klein haventje Spikon te liggen waarbij het aanmeren niet goed ging. Mijn achterhaak miste de mooring had dus geen hou vast achter en daardoor kwamen we bijna in aanvaring met een al vast liggende boot. Lida greep in en kwam uit eindelijk op de wal ook dat ging bijna mis. Er kwamen toen kracht termen los die ik maar niet opschrijf. Eenmaal vast nog alles even doorgenomen en de rust was weer terug gekeerd aanboord. We hebben gelijk voor twee nachten betaald en een ijsje gegeten.

Woensdag 25 juli
Lida heeft de was nog even gedaan omdat dit de laatste haven is waar dat nog kan. Proviand
ingeslagen en naar de waterval van Tothattan gekeken en naar het museum hiervan.





De stuwmeren zorgen nu voor de stroom voorziening maar eens per dag laten ze zien hoe het vroeger stroomde. Dus om 15.00 uur gingen de schuiven open en het water zocht een weg naar beneden. Het was een enorme spektakel van water geweld. Het stond vol van mensen die gingen kijken. Eenmaal terug nog een ijsje gegeten en de was afgehandeld.

Donderdag 26 juli.
We hebben eerst nog wat proviand ingeslagen en daarna de trossen los gegooid. Richting de eerste brug kwam er een grote motorboot aan en die drong zonder blikken of blozen voor ons en de andere schepen. Dat maakte een Deense schipper zo boos maar ik hand gebaarde naar hem dat en niets hielp. De arrogantie was enorm van de motorboot. Laat maar gaan. Maken we geen brokken. Later bleek dat dit in Zweden geen gewoonte is bij ons in Nederland laten we grote schepen wel voor.
Uiteindelijk kwamen we in de drie trapsluis aan. Met iedere keer 8 meter naar beneden. De houvast voor watersport schepen was slecht te noemen deze mening werden door vele watersporters die ik erop aansprak gedeeld. Voor grote vrachtschepen geen probleem maar het gros wat er door vaart zijn watersporters. Ook de botheid van het sluispersoneel was groot. Dit in tegenstelling van het Göta kanal.



Uiteindelijk waren we 24 meter gezakt en later nog twee sluizen van ieders weer 8 meter totaal voor deze dag veertig meter. We kwamen aan bij een vesting uit de middeleeuwen en een vriendelijke Deen bood ons een ligplaats naast hun aan.

Vrijdag 25 juli.
We bezochten eerst de oude vesting waarbij het folteren van mensen toen ook al gebeurde. Foto's en gereedschap lagen klaar in de strafkamer.




We ontdekten nog meer folter ruimtes en kelders. brr
Het was een enorm bouwwerk en muren zo dik en hoog.


Na de middag zijn we vertrokken richting Gōtenburg. We hoorden dat het liggeld bij de eerste haven hoog was en we besloten daar aan te leggen boodschappen te doen en door te varen tot we iets anders zagen. En die zagen we geen bord van hier melden o.i.d. niets. Wel was er stroom op de steiger en water verkrijgbaar en ons afval konden we ook kwijt. Het was er wel erg wiebelig. De golven kwamen zo de haven binnen.

Zaterdag 26 juli
We wilden verder maar Lida gaf aan nog erg moe te zijn en dus bleven we maar dan op een andere rustige plek in de dezelfde haven. Ook waren er rukwinden met onweer buien voorspelt dus alles bij elkaar genomen.......En s'middags waren de regenbuien er met onweer. S'avonds zou er de bloedmaan te zien zijn maar helaas op het laatst kwam hij te voorschijn toen werd hij alweer wit.

Zondag 27 juli
Rustig de boel bij elkaar gepakt watertanks afgevuld en vertrokken. Op naar de westkust van Zweden en sloten hierbij de tocht, Göta Kanal van Mem tot aan Götenburg af.
En zo voeren we door de westkust van Zweden wat ons opviel een ander natuur dan de oostkust van Zweden. Dat word beaamd door de inwoners zelf ook. Aan de oostkust vele hoge bomen die vele eilandjes begroeien en de westkust veel kale of met struikjes begroeide rotsen.


En we zeilden rustig naar onze prachtige ankerplaats waar we nog gezwommen hebben.